Antje, dat ben ik, Dion van Limburg Stirum. Ik ben samen met mijn man al jaren in het bezit van de door onszelf tot woning verbouwde viskotter “Antje”. Een oude traditie is dat het schip de naam krijgt van de schippersvrouw, maar in dit geval kreeg de schippersvrouw dezelfde naam als de boot. Ik word namelijk vaak aangesproken als Antje. Om het eenvoudig te houden koos ik dezelfde naam voor mijn bedrijf.
Hoe kom je nou bij dat vak?
Via wat omwegen natuurlijk. Om te beginnen was ik als klein kind geïntrigeerd door de naaimachine van mijn moeder. Al op 6-jarige leeftijd maakte ik mijn eerste eigen rokje en ík was er in elk geval van overtuigd dat ik er prachtig uitzag. Werken met stoffen en bijbehorend gereedschap, naaien en mooie dingen maken is mij met de paplepel ingegoten.
Opleiding
Na de middelbare school ging ik naar de toneelschool in Arnhem, waar ik via een stage terechtkwam op de kostuumafdeling van Introdans. Hier bleek al snel dat mijn hart lag bij het “textiele ambacht”. Dit leidde er toe dat ik sindsdien eigenlijk altijd op de één of andere manier met textiel heb gewerkt, eerst in de kostuum- en de theaterwereld, later in de confectie.
Antje Stoffeert
Twintig jaar geleden werd ik gegrepen door het stoffeerdersvak en begon ik mijn eigen bedrijf na ouderwets in de leer te zijn geweest bij een klassieke stoffeerder. Eerst begonnen in een oude stal, had ik al snel genoeg werk om naar een betere locatie te verhuizen, waar ik nog steeds met veel plezier mijn werk doe.